Het artikel recepten voor hapjes baby van acht maanden is by far mijn meest gelezen artikel sinds ik mijn blog heb. Ik heb dat artikel in juli 2021 geschreven met als motivatie dat ik de hapjes die wij toen aan onze baby gaven wilde delen op mijn blog. Ik schreef toen ook over het slaap en voedingsschema dus dat hapjes-artikel pastte er mooi bij. Alleen had ik nooit gedacht dat het zo massaal bekeken zou worden, en nog steeds wordt. Bi-zar! Al een hele tijd wilde ik hier een vervolg op schrijven want onze first born is gelukkig groter geworden en zij heeft al zo’n kleine twee jaar een broertje. We gaven hem ook hapjes maar hebben bij hem vooral meer de rapley methode toegepast. Hoe en wat vertel ik je in dit artikel.
Inhoudsopgave
Wat is de rapley methode?
Als je zoekt op wat de term rapley methode is kom je er al snel achter dat het niets te maken heeft met gepureerde hapjes. De rapley methode gaat er van uit dat je kindje zelf leert eten door hem of haar zelf vast voedsel te laten ontdekken. Tot een maand of zes krijgt je baby (moeder)melk waarna je geleidelijk aan steeds meer vast voedsel gaat introduceren. Dat begint vaak met grote grove stukken van bijvoorbeeld fruit of groene. Het kindje leert door het anders gebruiken van het mondje op een andere manier eten ontdekken. Je kindje proeft zo veel beter de smaak, structuur en vorm van het voedsel. Een must voor het toepassen van deze methode is wel dat je kindje goed rechtop kan zitten.
Weer hapjes maken of toch een andere tactiek?
Bij onze eerste was ik in het begin best bang dat ze zich flink zou verslikken. Ik vond het er zo eng uit zien als zo inimi rood aanliep en al proestend het hapje weer naar buiten werkte. Op een gegeven moment las ik dat kindjes zich juist sneller verslikken in zacht tot vloeibaar voedsel. (waar ik dit las weer ik niet meer) Onze oudste kreeg dus wel gepureerde hapjes, maar toch liet ook zij al duidelijk de voorkeur voor grove stukken voedsel zien. Ze kon zich heerlijk verkneuteren op een grote broodkorst of een halve komkommer.
Met dit inzicht in ons achterhoofd besloten we dat we kindje nummer twee kennis wilden laten maken met voedsel door de rapley methode.
Poging twee
Toen nummer twee na een kleine maand of zes borstvoeding toe was aan het echte werk gingen we vol goede moed aan de slag. Ik kookte grote stukken aardappel, sneed een halve komkommer in de lengte door en liet de banaan voor wat hij was. Ons mannetje leek het fantastisch te vinden. Hij zette vol enthousiasme zijn tandeloze kaakjes in het voedsel en beet er flink op los. De eerste keren vloog er meer voedsel naast zijn stoel dan dat er in zijn mondje belandde, maar what so ever. Hij maakte kennis met voedsel én vond het leuk. En wij dus ook! Terwijl wij samen met grote zus onze borden met bestek leeg aten, knabbelde hij tevreden om zijn grove stuk eten wat er dan beschikbaar was.
Naast dat hij dol blij was me zijn grote stukken eten gaven we hem zo nu en dan ook wel eens iets wat fijn geprakt was. Ik probeerde hem dan te geven wat wij zelf aten, of wat hij zelf in zijn handjes had maar dan fijner. Zo kreeg hij net een beetje meer binnen dan de paar snippers die hij zelf naar binnen werkte. Dit deden we overigens maar kort, hij begon namelijk steeds meer zelf de lol van eten te zien.
Van melk naar alles-eter
Nog altijd was hij dol op zijn melk, maar na een maand of acht tot negen at hij al veel mee van ons. We gaven hem vaak zelf wat in zijn handjes en stopte ondertussen hapjes van ons eten in zijn mond. Stukjes vis, vlees, groente, soep of fruit. Doordat hij zelf ook eten in zijn handen kreeg had hij de regie. Het leek wel alsof dat ook een stukje verschil uitmaakte ten opzichte van onze eerdere ervaring. Toen hij eenmaal motorisch ontwikkeld genoeg was om zelf een lepel in zijn mond te krijgen kwam de volgende fase. Havermoutpap, yoghurt, appelmoes; het ging er allemaal zo in. De stukjes voedsel werden steeds kleiner, hij had inmiddels ook tandjes, en ook werd het assortiment uitgebreid. Eten vond hij vaak een feestje. Het was heerlijk om hem te zien ontdekken!
Voorstander van de rapley methode
Mocht er ooit nog een kindje bijkomen in ons gezin dan gaan we deze methode zeker weer toepassen! Ja, je hebt wat meer troep op de grond. En ja, je moet het haar van je kindje misschien wat vaker uitspoelen, maar de plezier en het resultaat van deze aanpak was deze keuze meer dan waard! Inmiddels is ons mannetje bijna twee en eet hij veel van wat hij op zijn bordje krijgt. Hij kan al best netjes eten en ook ontdekt hij graag. Uiteraard heeft hij zo zijn mindere dagen, maar dat heeft niets met de methode te maken. We hebben allemaal wel eens minder zin in eten toch? Mocht je nog twijfelen of je deze methode wilt toepassen? Ik zeg doen! Leer je kindje zelf ontdekken en spelen met zijn voedsel. Het bevorderd de hand-mond coördinatie en het leren kauwen. Uiteindelijk draagt het zelf leren eten ook bij aan de zelfredzaamheid en het vertrouwen in eigen kunnen. En van die twee aspecten stimuleren ben ik meer dan voorstander!