Schrijven is iets wat ik altijd al graag deed. Verhaaltjes, gedichtjes en dagboekjes. Verhalen en fantasieën bedacht ik in mijn hoofd. Ik overdacht vaak wat er in mijn leven gebeurde. Overdenken hielp bij het creëren van rust en structuur. Een hele tijd deed ik dat niet, het schrijven. 7 jaar geleden veranderde mijn leven van een georganiseerd en duidelijk verhaal in een grote warboel. Mijn ouders gingen scheiden. Als ik er aan terug denk had dat de perfecte tijd geweest om te schrijven. Ik ben er alleen achter gekomen dat je voor schrijven niet alleen ruimte in je dagelijkse sleur maar ook in je hoofd moet hebben. Althans zo werkt dat bij mij. Hieronder lees je hoe ik besloot om te beginnen met bloggen.
Na 5 turbulente jaren kwam daar eindelijk wat meer rust. Rust in mijn leven, hoofd en mentale ontwikkeling. Ik was moe maar wel voldaan. Strijdvaardig om mijn verhaal een andere wending te geven. En toen begon ook voorzichtig weer de zin om te schrijven. Om juist door het schrijven weer meer ruimte en structuur te krijgen in de warboel in mijn hoofd. Een stukje verwerken en ordenen.
Toch maar wel begonnen met bloggen.
Nu inmiddels 2 jaar later ben ik ook echt daadwerkelijk weer gaan schrijven. En wat een opluchting en zo fijn is dat. Voornamelijk schrijf ik voor mezelf maar door een deel van mijn verhalen te delen hoop ik jou te inspireren, te informeren en misschien wat herkenning te bieden. Ik vind het zelf leuk en fijn om eerlijke verhalen te lezen, over welk onderwerp dan ook. Nog een reden om te gaan bloggen, vond ik! ‘Wie weet heeft een ander er iets aan’. De onderwerpen die mij interesseren en waar ik dus over wil en ga schrijven zijn momenteel het moederschap, zwangerschap, interieur, over wie ik ben maar ook mijn levensverhaal. Heel uiteenlopende zaken maar wel allemaal met het zelfde paar handen getypt.
Voordat ik mijn blog begon heb ik wel wat research gedaan. Is dit wel wat voor mij? Wat is iemands reden om te gaan bloggen? Wanneer kun je beginnen met bloggen? Ik kwam er achter dat het vrij laagdrempelig is en dat iedereen hier mee kan beginnen. Waarom dus ook niet? Spannend vond ik het wel want het delen van persoonlijke verhalen brengt ook kwetsbaarheid en onzekerheid met zich mee. Toch ben ik nog iedere dag blij dat ik hier mee begonnen ben want het geeft mij een goed gevoel en het schrijven van teksten vind ik oprecht leuk om te doen. Wat dit ooit voor wending gaat hebben of hoe mijn blog er in de toekomst uit gaat zien is nog een vraag. Voor nu vind ik het leuk zo en dat is het allerbelangrijkste.
Mocht je vragen hebben, geïnteresseerd zijn in een bepaald onderwerp of gewoon een berichtje willen sturen? Contact mij gerust, lijkt mij leuk!