Als ik het vorige artikel over het derde kwartaal als mama erbij pak kan ik een groot deel van de tekst kopiëren in dit artikel. Noï is nog steeds een heel erg vrolijk, gezellig en lief meisje. De hele dag neemt ze zichzelf en al haar speeltjes mee op sleeptouw. Ze is ontzettend aan het ontdekken en aan het ontwikkelen. Bij het laatste consultatie bezoek kregen we weer te horen dat ze goed groeit en er gezond uitziet. Dat maakt je als ouders nog wel een beetje extra trots. Inmiddels zijn we dus aangekomen bij het vierde kwartaal waarin ik mama van Noï ben, en ik kan zeggen dat alle clichés waar zijn. De tijd vliegt en voor je het weet is je kindje 1 jaar. Als kon ik mezelf dat in de kraamperiode echt niet voorstellen.
Misschien dat ik dit kwartaal wel het makkelijkste van de vier vond. Noï is zo ontzettend lief en vrolijk, het moeder zijn vind ik momenteel echt niet lastig. Zodra haar sprongetjes om de hoek komen of haar tandjes aan het klieren zijn, kan het zo zijn dat ze wat minder gezellig is. Als ik mezelf voorstel dat ik al dit ontwikkelingen tegelijk door moet maken geloof ik ook niet dat ik heel vrolijk ben. Nog steeds is het op zulke momenten het beste om er gewoon voor haar te zijn, en niets meer. Als ze niet wil slapen, laat ik haar beneden. Als ze niet wil eten, eet ze maar wat minder. Uit eerdere situaties hebben we wel geleerd dat dit echt een korte fase is en Noï na soms maar een weekje weer een heel ander kind is.
Kruipen is het nieuwe tijgeren
Rond het termijn van 9 maanden kon Noï heel snel tijgeren, maar kruipen zat er nog niet in. Tot dat ze op een dag ineens de beweging doorhad. De eerste paar keer heel voorzichtig maar al gauw kroop ze het hele huis door. Hierdoor werd ze steeds sterker in haar beentjes waardoor het ‘gaan staan’ ook steeds makkelijker gaat. Ze kan nu overal gaan staan en vervolgens ook weer gaan zitten. Eerder kon ze dit nog niet zo goed waardoor ze steeds viel. Hele lastige fase vond ik dit want ik kon haar ten eerste niet alleen laten, en ten tweede moest ze steeds zo hard huilen als ze was gevallen. Gelukkig had ze na een goede 2 weken door dat ze zelf kon gaan zitten, daardoor bleef de schade beperkt.
Naast het kruipen en staan gaat ze ook ze ook steeds vaker stapjes zetten. Langs de bank lopen is een dagelijks onderdeel en ook achter de stoel stappen vind ze helemaal het einde. Voor haar verjaardag krijgt ze een loopkarretje met blokken dus dan kan ze nu helemaal haar lol op. En wij ook waarschijnlijk. Het is echt een feestje om haar deze ontwikkelingen te zien maken. Sinds ze vaak staat en wandelt is ze ineens zo groot geworden.
De wasbare luiers
Dat we nu bijna kwartaal 4 achter ons hebben liggen, wil ook zeggen dat we al weer even gebruik maken van wasbare luiers. We zijn daar mee gestart toen Noï ongeveer 8 maanden oud was. We zijn dus nu iets meer dan 3 maanden bezig en het is alsof het nooit anders is geweest. Het luieren hebben we nu helemaal onder controle. Ze lekt zelden meer door en ook houd ze het goed droog tijdens haar slaapjes. Iets dat eerder wel een probleempje was. Over dit hele avontuur kun je in deze artikelen lezen.
Eten als een dijkwerker
Eigenlijk is Noï altijd al een goede eter geweest. Natuurlijk heeft ook zij wel eens fases dat ze het eten liever op de grond gooit dan in haar mond stopt, maar over het algemeen eet ze goed. Steeds vaker eet ze in de avond met de pot mee. Als wij iets eten dat voor haar nog niet zo geschikt is maak ik iets apart. Heel af en toe krijgt ze een potje. In het begin van de tijd dat we haar vast voedsel gaven kreeg ze deze ook wel eens. Ik ben dus ook helemaal niet tegen potjes maar vind het wel belangrijk dat ze het grootste deel van de tijd vers bereid eten krijgt. Zo leert ze ook beter de smaken en structuren van ons eten. Wij eten tenslotte ook niet elke avond uit een potje.
Al met al mag ik absoluut niet klagen. We hebben een wolk van een dochter. Eentje die ons leven enorm heeft verrijkt. Eentje die het fantastisch doet en elke dag weer onze harten laten smelten. Je kunt wel stellen dat ik ontzetten trots ben op onze dochter maar ook zeker op ons als gezin. We doen ons uiterste best om het zowel voor haar als voor ons fijn te maken in huis. Een plek waar we ons alle drie thuis voelen en veilig voelen. Dit artikel is de afsluiter van de in totaal 4 geschreven artikel over hoe ik de kwartalen heb beleeft als mama. Ik vond het leuk om deze periodes bij te houden en vast te leggen. De tijd gaat immers zo snel en ook het cliché dat je veel vergeet is waar. Ook al denk je dat het voor altijd op je netvlies staat, toch vergeet je een hoop van de details. Door ze vast te leggen in tekst en op beeld hebben we een groot gedeelte van de herinneringen voor altijd bij ons. Bedankt voor het lezen van opnieuw een artikel geschreven over ons leven. Liefs x